De hartslag is een heel bruikbaar gegeven om de intensiteit van de inspanning in te schatten. Dit voor sporten waarbij grote spiergroepen op een ritmische wijze en gedurende langere tijd aan het werk zijn. Voorbeelden hiervan zijn lopen, voetballen, tennissen, fietsen, aerobics enz.

Bij deze sporten stijgt de hartslag evenredig met de intensiteit van de inspanning. De reden daarvoor is zeer eenvoudig. Met toenemende intensiteit gebruikt het lichaam meer energie en automatisch ook meer zuurstof.

De hartspier is een pomp die de zuurstof (opgelost in het bloed) in het lichaam rondstuurt. Hoe sneller het hart slaat, hoe meer zuurstof de spieren aangeboden krijgen. De hartslag bepaalt dus mee de zuurstofopname. Uit onderzoek blijkt zelfs dat de relatie tussen de hartfrequentie (het aantal keer dat het hart per minuut samentrekt) en de zuurstofopname tot op een bepaalde intensiteit rechtlijnig is. Dit gegeven is zeer belangrijk omdat men daarmee sporters goede richtlijnen kan bieden over hoe zij moeten trainen.

maximale hartslag

Op een gegeven moment bereikt je lichaam een grens. De hartslag is dan zo hoog, dat het hart zich tussen iedere hartslag niet meer goed kan vullen met bloed. Dat is de maximale hartslag. Deze verschilt per individu en is afhankelijk van je leeftijd en aanleg. Er bestaat een formule waarbij je heel eenvoudig je maximale hartslag kunt berekenen.

Deze is

• Voor vrouwen: 226 - je leeftijd. Vb, vrouw van 30 jaar heeft een maximale hartslag van 196.
• Voor mannen : 220 - je leeftijd. Vb, man van 45 jaar heeft een maximale hartslag van 175.

Deze formule is niet heel nauwkeurig maar het geeft wel indicatie.

hartslagzones

Aan de hand van de maximale hartslag is het eenvoudig om de verschillende trainingszones te berekenen. De zone is afhankelijk van het trainingsdoel. De percentages neem je van je maximale hartslag.